IDM-Finale in Hockenheim

Traditiegetrouw vindt het laatste IDM-weekend plaats op de Hockenheimring; een circuit waar Pepijn goed uit de voeten kan. Met de mooie prestatie in Assen nog vers in het geheugen, wordt met spanning uitgekeken naar het finaleweekend. Zit er opnieuw een goede klassering in het vat?

Trainingen

In de eerste vrije training houdt technisch malheur ons aan de kant; een niet goed werkende dynamo veroorzaakt een valse start van het weekend. In de twee daar op volgende sessies is er weer genoeg stroom om voldoende meters maken in de voorbereiding op de kwalificaties. De goede lijn van vrijdag wordt helaas niet voldoende doorgetrokken naar de zaterdag. Pepijn staat na de eerste kwalificatie op een voorlopige 9^e positie en dat is nog niet de plek die we in gedachten hebben. Het zit echter wel dicht op elkaar; een halve seconde sneller en je staat 5^e. Werk aan de winkel dus in de tweede kwalificatie.

Wat er nu precies aan schort wordt niet duidelijk. Maar ’s middags wil het totaal niet vlotten. Onder betere omstandigheden, ’s  morgens was het nog aan de koude kant, lukt het niet om de tijd uit de eerste sessie te verbeteren. Pepijn krijgt geen snellere ronde uit de BMW S1000RR geperst, terwijl zijn concollega’s wel harder rondgaan. We zien hem dan ook steeds verder zakken op de tijdenmonitor. Als na 35 minuten de vlag valt staat het er toch echt : P14 - Pepijn Bijsterbosch. Vijf plaatsen lager in plaats van vijf plaatsen hoger. Laten we het er maar op houden dat Pepijn vandaag z’n dag niet heeft.

Raceday

Na de warm-up training op zondagmorgen gelukkig weer lachende gezichten in de pitbox. Nu zegt een warm-up van 10 minuten niet altijd alles, maar de 4^e tijd geeft veel vertrouwen voor de wedstrijd.

Als reactiesnelheid ook punten zou opleveren, moet Pepijn wel boven aan die lijst staan. Wederom legt hij een fenomenale start aan de dag en weet zo in de eerste ronde door te stoten naar de 7^e positie. Je zit er bijna op te wachten; de mededeling van de wedstrijdleiding:  ‘jumpstart voor # 55’. Maar nee hoor, alles is volgens de regels gegaan en Pepijn kan gewoon z’n weg vervolgen. En nu komen ze wel; de rondetijden waar we gisteren zo op gehoopt hadden. Met deze tijden lukt het om in het spoor te blijven van mannen als Dominic Schmitter, Florian Alt, Toni Finsterbusch en Julian Puffe; de groep die strijdt om de 3^e plaats achter de leiders Bastien Mackels en Ilya Mikhalchik. Halverwege de race zien we dat Pepijn het moeilijk krijgt om aansluiting te houden, maar heeft nog steeds de 7^e positie in handen. Achter hem komt Stefan Kerschbaumer, waarmee hij dit seizoen al vaak directe strijd heeft geleverd, met rasse schreden dichterbij. Er op en er over is er echter niet bij voor de Oostenijker. Pepijn verdedigt zijn positie met verve, al scheelt het een paar keer niet veel in de Sachskurve van het Motodrom. Op andere punten van het circuit  is Pepijn echter sterker en weet daar weer een klein gaatje te trekken. Het blijft spannend tot op de streep, maar bij het vallen van het zwart wit geblokt is de 7^e plaats in ‘the pocket’.

In de tweede race weet een grote groep van maar liefst twaalf man lang bij elkaar te blijven. Voor het publiek natuurlijk prachtig als er niet direct twee man tussen uitknijpen. Pepijn heeft zich op 8^e plaats genesteld en blaast zijn partijtje mee. Als de helft van de 18 ronden er op zit, zie je over de gehele linie de groep wat uit elkaar vallen in duo’s en trio’s. Het lukt de Italiaan Alessandro Polita om Pepijn voorbij te steken en verwijst hem naar de 9^e positie. Ook de Tsjech Jan Halbich dringt aan, maar die lukt het niet om voorbij te komen. Pepijn weet de afstand naar een groepje voor hem weer dicht te rijden en zit nu achter Schmitter. Deze coureur staat bekend om zijn wat vreemde rijlijnen en is daardoor onberekenbaar en dus moeilijk te passeren. Hij houdt de boel eigenlijk een beetje op, waardoor achter Pepijn ook weer mannen aansluiten. Bij het ingaan van de voorlaatste ronde weet Pepijn hem met een mooie uitremactie toch te passeren en de 8^e positie in te nemen. Zo creëert hij ook weer wat ruimte achter zich en eindigt de race als 8^e.

Voor aanvang van het weekend hadden we eerlijk gezegd gehoopt op iets meer. Na de teleurstellende zaterdag heeft Pepijn zich echter prima weten te revancheren en zijn we blij met het wedstrijdresultaat. Dit betekent in het IDM Superbike eindklassement een 7^e positie. Een prestatie waar we als Team Dutch Comfort Houses tevreden over mogen zijn. Met een nieuw team, weliswaar met de nodige ervaring, in een kampioenschap van hoog niveau, hebben we ons goed van voren laten zien. Dit geeft ons het vertrouwen en zeker de ambitie om het volgend seizoen nog beter te doen.