Pepijn schrijft geschiedenis
Vorig jaar was de 24 uur van de Bol d ‘Or op het circuit van Paul Ricard voor Pepijn de eerste kennismaking met het lange afstands racen. Zijn optreden als gastrijder bij het Franse Yamaha-team 3ART Moto Team 95 had kennelijk indruk gemaakt en zo werd Pepijn uitgenodigd om mee te doen aan de 24 uur van Le Mans. Vorig jaar strandde het team, liggend op een 3e plaats, na ruim 18 uur door een kapotte dynamo. In Le Mans was een podiumplaats wederom de inzet. Die uitdaging nam Pepijn graag aan.
Op een schuivertje van Lussiana na, liep het goed in de trainingen en na de kwalificaties mocht het team vertrekken van de 16 positie overall en de 4e positie in het Stock-klassement. Bij Endurance-wedstrijden is het de kunst om de rust te bewaren; 24 uur is erg lang. Als een dolle van start gaan heeft geen enkele zin en strategie en tactiek is minstens zo belangrijk als hard rijden. Toch ligt het team direct op podiumkoers en heeft in het begin zelfs de eerste plaats in handen. Daarna is het wisselend een tweede, derde of vierde positie, al naar gelang wanneer de pitstops plaatsvinden. De grootste concurrenten zijn Moto Ain, Junior Team LMS Suzuki en Yamaha Vitalis Experiences en na 7 uur rijden zitten ze met deze teams nog steeds in dezelfde ronde. Na 10 uren tekent zich een lichte kentering af; 3ART Moto 95 zit nog in dezelfde ronde als Moto Ain; de andere twee teams hebben inmiddels 1 respectievelijk 2 rondjes achterstand.
Na lang op de 2e positie te hebben gereden, pakt 3ART Moto Team 95 na een snellere pitstop halverwege om 3.00 uur ’s nachts de koppositie over van Moto Ain. Uur na uur wordt de voorsprong uitgebouwd en tegen het ochtendgloren zit Moto Ain op 1 ronde achterstand. Dat lijkt heel wat, maar een foutje bij de pitstop kan alles veranderen. Pepijn en zijn medecoureurs houden het hoofd koel en blijven scherp rijden. Moto Ain is met een ronde achterstand nog steeds in de buurt; andere teams hebben al meer ronden achterstand. Met nog 4 uur te gaan, ziet het er naar uit dat deze twee teams gaan strijden voor de overwinning. Mits er geen valpartijen zijn of technisch malheur ontstaat. Het blijft immers een mechanische sport.
De spanning loopt in het laatste uur nog flink op, want Moto Ain laat hun snelste man, ex-GP coureur Roberto Rolfo, meerdere stints achter elkaar rijden. Hij komt zienderogen dichterbij en het wordt nog even billen knijpen. Hun aanval komt echter te laat en met 9,5 seconde voorsprong wint 3ART Moto Team 95 de 24 uur van Le Mans. Een kleine 10 tellen op 24 uur! Zo’n klein verschil, dat verzin je niet na 833 ronden.
Wat een prachtig slot van een enerverend evenement. In de overall stand finisht het teams trouwens als 6e en dat mag ook een prestatie van formaat worden genoemd. Met een standaard Superbike tussen de Superbike-motoren die getuned mogen worden en waar dus qua vermogen wel iets meer pk’s aan boord zijn. Ook de goede pitstop-strategie van het team verdient een pluim.
Pepijn: “Ik maakte deel uit van een heel ervaren team. Ik wist dat we mee konden doen in de top. Maar winnen? Nee, dat had ik niet durven dromen. Het team is volledig op elkaar ingespeeld; ieder teamlid weet precies wat hij moet doen. De strategie was goed en onze pitstops verliepen zonder fouten. En Alex, Matthieu en ik waren niet altijd de snelsten op de baan, maar wel het meest constant. Dit alles bij elkaar, zorgt er dus voor dat je de overwinning kunt pakken.”
Nu gelijk door naar Oschersleben voor de voorjaarstraining en het eerste raceweekend in het IDM kampioenschap van 27 t/m 29 april. Dat is even weer andere koek. Omschakelen van Yamaha naar BMW en dan worden het in vergelijking met Le Mans nu sprintraces. Aan zelfvertrouwen zal het bij Pepijn in ieder geval niet ontbreken.
